- Πέζαρο
- I
(Pesaro). Επώνυμο οικογένειας από τη Βενετία, της οποίας τα γνωστότερα μέλη ήταν οι ακόλουθοι:1. Αντώνιος ντα–. Aρμοστής της Άνδρου από το 1507 έως το 1512.2. Βενέδικτος ή Βενεδέτος. Ναύαρχος. Το 1500, ως αρχηγός του ενωμένου ισπανικού και ενετικού στόλου και πλέοντας προς τη Μεθώνη, στάθμευσε στην Κεφαλονιά για ανεφοδιασμό και κατόρθωσε να καταλάβει το φρούριο του Αγίου Γεωργίου. Στη συνέχεια κατόρθωσε να πυρπολήσει τον τουρκικό ναύσταθμο της Πρέβεζας (1501). Με τη βοήθεια και του παπικού στόλου κατευθύνθηκε στη Λευκάδα και, έπειτα από βομβαρδισμό έξι ημερών, κατέλαβε το φρούριό της. Τον ίδιο χρόνο πνίγηκε σε τρικυμία, στα ανοιχτά της Αυλώνας.3. Ιάκωβος. Καθολικός επίσκοπος της Πάφου. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις της Λευκάδας με τον Βενέδικτο Π.4. Ιωάννης (1587 – 1659). Δόγης της Βενετίας. Στον πόλεμο της Κρήτης ήταν προκουράτωρ του Αγίου Μάρκου. Πρόσφερε 6.000 δουκάτα για να συνεχιστεί ο πόλεμος εναντίον των Τούρκων. Το παράδειγμά του μιμήθηκαν πολλοί συμπατριώτες του. Δόγης έγινε στις 8 Μαΐου 1658. Στις ημέρες του άρχισαν οι επιχειρήσεις του Μοροζίνι για την κατάκτηση της Πελοποννήσου. Μετά τον θάνατό του, η Βενετία τον έθαψε σε μεγαλοπρεπή τάφο στο ναό των Φράρι.5. Φραγκίσκος (1739 – 1819). Διπλωμάτης. Διετέλεσε πρέσβης στην Ισπανία και προκουράτωρ του Αγίου Μάρκου κατά την εισβολή του Ναπολέοντα στην Ιταλία. Εκπατρίστηκε μετά την άλωση της Βενετίας. Όταν προσαρτήθηκε η πατρίδα του στην Αυστρία, γύρισε στην πόλη ως επίτροπος των Αυστριακών.II(Pesaro). Πόλη της Ιταλίας πρωτεύουσα του νομού Πέζαρο και Ουρμπίνο. Είναι χτισμένη στις εκβολές του ποταμού Φίλια στο Αδριατικό πέλαγος. Είναι πόλη με πολλά ενδιαφέροντα κτίρια, ανάμεσα στις οποίες ο καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού του 13ου αι. με τοιχογραφίες του Μπελίνι, ο Άγιος Φραγκίσκος του 14oυ αι., το μέγαρο της νομαρχίας του 15ου αι., το ανάκτορο των Σφόρτσα με πινακοθήκη και ωραία συλλογή έργων κεραμικής, που θεωρείται η καλύτερη της Ιταλίας. Στη πόλη υπάρχει και αξιόλογη βιβλιοθήκη. Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από την πόλη, στο ύψωμα Σαν Μπάρτολο, βρίσκεται αυτοκρατορική έπαυλη του 1464.Η πόλη ήταν ρωμαϊκή αποικία με το όνομα Πιζάουρουμ (Pisaurum). Στα χρόνια του Αυγούστου καταστράφηκε από σεισμούς. Ανοικοδομήθηκε, αλλά καταστράφηκε και πάλι από τον βασιλιά των Γότθων Βιτίγιο. Κατακτήθηκε από τον Βελισσάριο, που την περιέλαβε στην εξαρχία της Ραβένας, και τελικά έγινε έδαφος του παπικού κράτους. Το 1285 πέρασε στην εξουσία των Μαλατέστα, που την πούλησαν στον οίκο των Σφόρτσα (1445). Από τους Σφόρτσα πέρασε στους δούκες Ροβέρε ντ’ Ουρμπίνο, στην εποχή των οποίων ήταν το σπουδαιότερο κέντρο της ιταλικής λογοτεχνίας. Μετά την εξάλειψη του οίκου αυτού (1631), την κατέλαβε ο πάπας Ουρβανός H’ και αποτέλεσε τμήμα του παπικού κράτους έως το 1860, οπότε έγινε τμήμα του βασίλειου της Ιταλίας.Η πόλη Π. είναι πατρίδα του Λατίνου ποιητή Άκκιου, του πάπα Ιννοκέντιου IA’, του ζωγράφου Κανταρίνι και του μουσουργού Ροσίνι.
Dictionary of Greek. 2013.